در صفحه پروژه های سایت دانشگاه ام آی تی در باره موضوع Transit Access: Improving Walking and Biking to Commuter Rail Stations in Greater Boston میخوانیم

خلاصه :

این مقاله درباره بهبود راه‌آهن و دوچرخه‌سواری تا ایستگاه‌های راه‌آهن در بوستون بزرگ است. مطالعات نشان می‌دهد که افراد احساس مسافت را به صورت متفاوتی می‌کنند و مسیرهای با کیفیت برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری سبب کوچک شدن فاصله آن‌ها می‌شود. نقشه‌ها نشان می‌دهد که ایستگاه‌های راه‌آهن در نزدیکی مناطق زندگی افراد قرار دارند و توسعه حمل‌ونقل عمومی بهبود‌های قابل توجهی را به همراه دارد.

[ad_1]
شرح :

در این مطلب قصد داریم در مورد یک پروژه مهم در بوستون بزرگ صحبت کنیم که با هدف بهبود پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری تا ایستگاه‌های راه‌آهن رفت‌وآمد می‌کند. شهر بوستون یکی از شهرهای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری دوستانه در آمریکا است و این پروژه باعث می‌شود تا مردم به راحتی بتوانند از ایستگاه‌های راه‌آهن بهره‌برداری کنند.

این پروژه با استفاده از مطالعات و تحقیقاتی درباره انتخاب مسیرهای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری انجام شده است. نتایج مطالعات نشان می‌دهند که درک افراد از فاصله ممکن است با فاصله واقعی متفاوت باشد. برای مثال، در جاده‌های با ترافیک و سرعت بالا پیاده‌روی در مسافت بلندتری احساس می‌شود، در حالی که در عبور از کنار مشاغل و فضاهای سبز، فاصله کمتر به نظر می‌رسد. به طور مشابه، داشتن مسیرهای دوچرخه‌سواری با کیفیت باعث می‌شود فاصله دوچرخه‌سواری کمتری طی شود.

با استفاده از نتایج این تحقیقات، نقشه‌های منطقه با استفاده از فاصله یک مایل برای پیاده‌روی و فاصله یک مایل و نیم برای دوچرخه‌سواری طراحی شده است. این نقشه‌ها نشان می‌دهند که سوله‌های ۱۰ دقیقه‌ای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در مقایسه با حوضه حوضه‌های “شبکه” و “به‌عنوان یک کلاغ مگس” در اطراف چقدر کوچک‌تر هستند. همه ایستگاه‌های راه‌آهن فعلی در اطراف سوله‌های پیاده‌روی با فاصله نیم مایل و سوله‌های دوچرخه‌سواری با فاصله یک مایل و نیم قرار دارند.

در نهایت، با توجه به این پروژه و استفاده از حمل و نقل غیر موتوری در مدت ۱۰ دقیقه، می‌توان مناطق حیاتی برای توسعه ترانزیت محور و بهبود حمل و نقل تعیین کرد.

برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به وب سایت پروژه مراجعه کنید.

منبع:
[اینجا](http://boston.transit-access.com/)

ترجمه :

دسترسی ترانزیت: بهبود پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری تا ایستگاه‌های راه‌آهن رفت‌وآمد در بوستون بزرگ

تصویر

اعضای پروژه

آندرس

سوتسوک

روش نامزدی

علوم شهری

منطقه اقدام

انرژی و محیط زیست

معیشت

تحرک

اولویت استراتژیک

بستن شکاف ثروت

مقابله با بحران آب و هوا

مطالعات انتخاب مسیر عابر پیاده و دوچرخه نشان داده است که درک افراد از فاصله می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای با فاصله اندازه‌گیری شده به‌طور عینی متفاوت باشد. برای مثال، پیاده‌روی در مسیرهایی با حجم ترافیک و سرعت بالا باعث می‌شود که پیاده‌روی طولانی‌تر از آنچه هست احساس شود، در حالی که عبور از کنار مشاغل زمینی یا فضای سبز باعث می‌شود مسافت کمتر به نظر برسد. به طور مشابه، داشتن مسیرهای دوچرخه سواری با کیفیت باعث می شود مسافت دوچرخه سواری کوتاه تر شود، در حالی که دوچرخه سواری در برابر ترافیک اثر معکوس دارد. با استفاده از یافته‌های رفتاری مطالعات قبلی (۱،۲)، نقشه‌های زیر نشان می‌دهند که سوله‌های ۱۰ دقیقه‌ای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در مقایسه با حوضه‌های حوضه «شبکه» و «به‌عنوان یک کلاغ مگس» در اطراف چقدر کوچک‌تر هستند. ایستگاه‌های راه‌آهن فعلی در اطراف سیستم. همه سوله‌های پیاده‌روی با استفاده از فاصله ½ مایلی، سوله‌های دوچرخه با استفاده از فاصله ۱½ مایلی نقشه‌برداری می‌شوند. در حوضه های آبریز “درک شده” – به ویژه مناطق “درک شده” ½ مایلی پیاده روی – است که مردم “احساس” می کنند که می توانند به ایستگاه هایی در حدود نزدیک شوند. ۱۰ دقیقه با حمل و نقل غیر موتوری، مشخص کردن مناطق حیاتی برای توسعه ترانزیت محور و اثرات بهبود حمل و نقل.

وب سایت پروژه

اعضای پروژه

آندرس

سوتسوک

روش نامزدی

علوم شهری

منطقه اقدام

انرژی و محیط زیست

معیشت

تحرک

[ad_2]

منابع:
۱- igupa.ir ,Transit Access: Improving Walking and Biking to Commuter Rail Stations in Greater Boston ,2023-06-30 02:50:03
۲- https://dusp.mit.edu/projects/transit-access-improving-walking-and-biking-commuter-rail-stations-greater-boston?rand=3857