شناسایی و تدوین استراتژی های بهینه حمل و نقل و ترافیک در محدوده مرکزی شهر مشهد

در جامعه شهری امروز موضوع حمل و نقل و ترافیک نقش بسیار حساس و مهمی در کیفیت و ساختار اقتصادی- اجتماعی شهروندان ایفا می کند و اساس زندگی نوین شهری و جابه جایی انسان را شکل می دهد. مقاله حاضر، از لحاظ هدف به روش کاربردی و از حیث شیوه مطالعه به روش توصیفی – تحلیلی انجام گردیده است. شیوه جمع آوری داده ها به صورت کتابخانه ای و مطالعات میدانی از نوع پیمایشی (مصاحبه و پرسشنامه) انجام شده است. ابتدا عوامل چهارگانه SWOT در راستای موضوع تحقیق از طریق پرسش نامه زائرین(حجم نمونه ۳۰۰ نفر) مجاورین(حجم نمونه ۳۵۰ نفر) و کارشناسان (حجم نمونه ۴۰ نفر) گردآوری شد و در مرحله بعد استراتژی‌های حاصل از این تحلیل توسط یک گروه ۶ نفره از اساتید کارشناس در زمینه ‌حمل‌و‌نقل و ترافیک با استفاده از مدل تحلیل شبکه (ANP) اولویت‌بندی گردیده است. نتایج پژوهش و خروجی مدل ANP نشان می‌دهد در وضعیت فعلی، باید به استراتژی تهاجمی با کسب بیشترین امتیاز توجه شود و در اولویت قرار گیرد. در میان گزینه‌های مختلف استراتژی تهاجمی، گزینه‌هایSO2، SO1، SO3 دارای بیشترین امتیاز و به‌ترتیب دارای اولویت شناخته شده‌اند. راهبرد SO2 مربوط به کاهش وابستگی به خودرو شخصی با جایگزینی وسائط نقلیه عمومی در سفر به هسته مرکزی شهر مشهد است. راهبردSO1 در ارتباط با افزایش کنترل و جلوگیری از ورود خودروهای غیرمجاز به هسته مرکزی شهر مشهد با اجرای منظم طرح ترافیک است. راهبردSO3 نیز مربوط به راه اندازی و بهره‌برداری از مترو شهری (خط ۲، ۳ و ۴) جهت جابه جایی شهروندان به هسته مرکزی شهر مشهد است.